Komorów leży nad niewielką rzeczką Utratą, na Mazowszu. Wokół rozciąga się polodowcowa równina, przecięta dolinami wielu rzeczek i porośnięta sosnowo-dębowymi lasami. Zachowały się tu jeszcze zarośnięte piaszczyste wydmy, pamiętające najdawniejsze czasy.

Komorów wyróżniają wiekowe aleje drzew: lipowe, brzozowe i kasztanowe (jedna z nich jest czterorzędowa), które ukazują dawny monumentalny układ przestrzenny obszernego, malowniczego folwarku ziemskiego, a kilkadziesiąt zabytkowych przedwojennych willi, w pięknych dużych ogrodach, stanowi ozdobę dzisiejszego Komorowa